Radosław Rychcik doprowadza swoją bohaterkę do granic poniżenia. Sadystycznie i konsekwentnie. Z pogardą dla stanu zakochania, ale też z wyraźną tęsknotą za nim.
Joanna Derkaczew, Gazeta Wyborcza
Zobacz całą recenzję
“Rychcik zderza gry formalne z XIX-wiecznym salonem – co widać w świetnie operującej skrótem myślowym scenografii (…), kostiumach oraz w zachowaniu postaci – z krzykiem jako główną formą ekspresji.”
Aneta Kyzioł, Polityka
Zobacz całą recenzję
Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy, 2010
Radosław Rychcik
Anna Herbut
Łukasz Błażejewski
Marta Stoces mizBeware
Tomasz Bazan
Radosław Rychcik